-
1 odrzu|cić
pf — odrzu|cać impf Ⅰ vt 1. (nie zgodzić się na) to reject, to turn [sth] down, to turn down [propozycję, pomysł, zasady] 2. (nie zaakceptować) to reject- dzieci odrzuciły nieśmiałą dziewczynkę the children rejected the shy girl- człowiek odrzucony przez społeczeństwo a social outcast3. (pozbyć się) to reject, to throw [sth] out, to throw out- odrzucać zgniłe jabłka to throw out rotten apples- polecał książki znakomite, a słabe odrzucał he recommended outstanding books, rejecting the poor ones4. (wyrzucić) to throw [sth] away, to throw away- fala odrzuciła go od brzegu the wave threw him away from the shore- odrzuciła kołdrę i wstała she threw back the covers and got up5. (zmienić położenie) to throw- odrzucić w tył włosy to throw back one’s hair- odrzucić głowę to throw back one’s head6. (oddać rzucając) to throw [sth] back, to throw back- podam ci piłkę, a ty ją odrzucisz I’ll pass the ball to you and you’ll throw it back to me7. (odeprzeć) [wojsko] to repel [przeciwnika, atak] 8. Med. to reject [narząd, przeszczep] Ⅱ v imp. (budzić wstręt) to repel, to put [sb] off, to put off- odrzuca mnie od tych powieści these novels really put me off- odrzuca mnie od tej wódki this vodka repels me■ odrzucić troski na bok książk. to not worryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odrzu|cić
См. также в других словарях:
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
